2009, മാർച്ച് 13, വെള്ളിയാഴ്‌ച

ഒന്നും പറയാതെ..........


എന്‍ കണ്ണിലെ ബാഷ്പം
എന്നിലെ സന്തോഷമായി
നിന്നില്‍ പ്രതിഫലിച്ചു.
എന്‍ ഉയിരിലെ പ്രണയം
വക്കുടഞ്ഞ കളിപ്പാട്ടമായി
നീ വ്യാഖ്യാനിച്ചു
ഒരു വാക്കു ചൊല്ലി
ഒരായിരം വാക്കിനായി കാതോര്‍ത്തു .
പക്ഷെ, മൌനം മാത്രം ബാക്കിയായി.
ആ മൌനത്തിന്റെ തീവ്ര വ്യഥയില്‍
ഏകയായി ഞാന്‍ പടി ഇറങ്ങട്ടെ.
ഒന്നും പറയാതെ,
യാത്രാമൊഴി ഓതാതെ.
സഹല തസ്നീം. എന്‍ (+2)







2009, മാർച്ച് 3, ചൊവ്വാഴ്ച

സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു ഉപന്യാസം.


സ്നേഹത്തിന്റെ നാലുമണിപ്പൂക്കള്‍ക്ക്
വിരിയുവാന്‍ ഇനിയും നേരമുണ്ട്.
കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട ജാലകങ്ങള്‍ക്ക്മുമ്പില്‍
ഒരുതരി പ്രതീക്ഷ ഇനിയും ബാക്കിയുണ്ട്.
സ്നേഹം ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നത്
നക്ഷത്രങ്ങളെ മാത്രമായിരുന്നു .
ആ ആവനാഴി നിറയെ അനുഭൂതികളായിരുന്നു
ജീവിതം വിരുന്നൊരുക്കുകയാണ്.
ക്ഷണിക്കാന്‍ ഇനിയും ഏറെ ബാക്കിയാണ്.
നശ്വരമെങ്കിലും കാത്തിരിപ്പു ഞാന്‍
കാരണം ജീവിതവും സ്നേഹവും ഒരുപോലെയാണ്.
റോസ്ന വി(+1)