2009, മാർച്ച് 13, വെള്ളിയാഴ്‌ച

ഒന്നും പറയാതെ..........


എന്‍ കണ്ണിലെ ബാഷ്പം
എന്നിലെ സന്തോഷമായി
നിന്നില്‍ പ്രതിഫലിച്ചു.
എന്‍ ഉയിരിലെ പ്രണയം
വക്കുടഞ്ഞ കളിപ്പാട്ടമായി
നീ വ്യാഖ്യാനിച്ചു
ഒരു വാക്കു ചൊല്ലി
ഒരായിരം വാക്കിനായി കാതോര്‍ത്തു .
പക്ഷെ, മൌനം മാത്രം ബാക്കിയായി.
ആ മൌനത്തിന്റെ തീവ്ര വ്യഥയില്‍
ഏകയായി ഞാന്‍ പടി ഇറങ്ങട്ടെ.
ഒന്നും പറയാതെ,
യാത്രാമൊഴി ഓതാതെ.
സഹല തസ്നീം. എന്‍ (+2)







4 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

ഏ.ആര്‍. നജീം പറഞ്ഞു...

നല്ലൊരു കവിത....

സഹല തസ്നീമിനെ പ്രത്യേക അഭിനന്ദനം അറിയിക്കുക..

ഈ ബ്ലോഗ് ഞാന്‍ ആദ്യം കാണുകയാട്ടോ.. നല്ലൊരു ഉദ്ദ്യമം തന്നെ... ബൂലോകത്തെ ഇത് വായിക്കുന്നവരും ഇവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചുവെങ്കില്‍....

പാവത്താൻ പറഞ്ഞു...

ഇതൊരു പുതിയ ഉദ്യമമാണല്ലോ.... ഇതിനു പിന്നിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന എല്ലാവർക്കും അഭിനന്ദനങ്ങൾ.
കവിത വായിച്ചു.സഹലയ്ക്കും അഭിനന്ദനങ്ങൾ.

വാഴക്കോടന്‍ ‍// vazhakodan പറഞ്ഞു...

എന്റെ മൌന സമ്മതം മനസ്സിലാക്കാതെ പടിയിറങ്ങി പോയതെന്ത് നീ സഖീ, എന്നൊരു മറു ചോദ്യം വന്നാല്‍ ഉത്തരം ഉണ്ടാവുമോ? നന്നായി... ഇനിയും എഴുതുക സസ്നേഹം ....വഴക്കോടന്‍

ഹന്‍ല്ലലത്ത് Hanllalath പറഞ്ഞു...

ഇനിയും എഴുതുക..നന്മകള്‍ നേരുന്നു..